Veiligheidsharnas weigeren

Een man werkt sinds april 2007 bij een bedrijf als servicemonteur van liften. Hij is belast met het onderhoud van liftinstallaties, het verhelpen van storingen en het geven van trainingen op de werkplek aan minder ervaren servicemonteurs.

Bij diverse audits blijkt dat hij zich niet houdt aan de veiligheidsvoorschriften. Zo weigert hij een veiligheidsharnas te dragen. Hij wordt daarop aangesproken en begin januari 2011 op non-actief gesteld. De werknemer meldt zich kort daarop ziek, mede vanwege beperkingen aan zijn gezichtsvermogen. Hij zou geen auto kunnen rijden en ook geen kleine lettertjes kunnen lezen.

Nadat hij diverse gesprekken heeft afgezegd, vindt er medio juli 2011 een gesprek plaats waarin de werkgever aangeeft dat hij beëindiging van de arbeidsovereenkomst nastreeft. Tijdens de mondelinge behandeling in september 2011 wordt overeenstemming bereikt over de beëindiging van de arbeidsovereenkomst met toekenning van een bedrag van 20.000 euro. Maar de werkgever draait dat terug, omdat later blijkt dat de werknemer zowel heen als terug naar de mondelinge behandeling zelf met de auto heeft gereden, terwijl hij had verklaard dat dit niet kon wegens zijn oogproblemen.

De kantonrechter stelt vast dat de werknemer arbeidsongeschikt is, maar dat die ziekte geen reden vormt voor het ontbindingsverzoek. De ziekmelding vond plaats nadat de werkgever had gezegd dat hij de arbeidsovereenkomst wilde gaan ontbinden. Het niet naleven van redelijke opdrachten van de werkgever kan een dringende reden opleveren voor het ontbinden van de arbeidsovereenkomst. De veiligheidsvoorschriften zijn voor de werkgever van groot belang. De werknemer had het dragen van een veiligheidsharnas niet moeten weigeren. Als hij vond dat dat juist onveilig was, had hij dat aan de werkgever moeten uitleggen.

Gelet op alle omstandigheden vormt de stelselmatige weigering van de werknemer om de veiligheidsvoorschriften na te leven, een dringende reden voor ontbinding. Dat de werkgever lange tijd heeft gewacht met het indienen van het verzoekschrift, maakt dit niet anders. Dat de man zelf auto heeft gereden na de mondelinge behandeling, betekent óf dat hij van mening is dat hij veilig kan autorijden en dat het met die slechtziendheid dus wel meevalt, óf – als hij vindt dat hij niet veilig kan autorijden – dat hij veiligheid minder belangrijk vindt dan hij heeft gesteld.

De arbeidsovereenkomst wordt wegens een dringende reden zonder vergoeding ontbonden.

14-11-2011 | JAR 2012, 22 | Kantonrechter Eindhoven | Arbo-online